Επί τάπητος

Πρέπει να ομολογήσω ότι από τη στιγμή που έγιναν τα βασικά στο σπίτι και απέκτησε μια αξιοπρεπή κρίσιμη μάζα ώστε να μπορεί να γίνεται το νοικοκυριό (κρεβάτι, ντουλάπια, κουζινικά, είδη προικός, ηλεκτρικά, έπιπλα), είπα να χαλαρώσω λίγο, να σταματήσω να τρέχω για εξοπλισμούς και να το απολαύσω. Και αυτό έκανα όλο το καλοκαίρι.

Αυτό σημαίνει ότι το δεύτερο κύμα το οποίο περιλαμβάνει, χαλιά, φωτιστικά και λοιπή διακόσμηση εκκρεμεί. Και μπορεί όλα αυτά να μην είναι κρίσιμα για τη διεξαγωγή του βασικού νοικοκυριού, είναι σίγουρα όμως εκείνα που δίνουν το ιδιαίτερο χρώμα σ' ένα σπίτι.

Το Σάββατο λοιπόν, με τη συμβουλευτική (και όχι μόνο (-:) στήριξη μητέρας και αδερφής, πήγαμε και κοιτάξαμε για χαλιά. Εσοδεία της ...ταπητότσαρκας ήταν ένα μεγάλο χαλί για το καθιστικό και ένα σετ των τριών για την κρεβατοκάμαρα. Έγινε και παραγγελία για άλλο ένα για το διάδρομο.

Τα χαλιά μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν, έπειτα από ενδελεχή καθαρισμό. Και πραγματικά, το σπίτι τώρα είναι αλλιώς. Πιο ζεστό, πιο γεμάτο. Ό,τι πρέπει για το γέρο-χειμώνα που είναι στο δρόμο.

Θα μου πάρει κάποιες μέρες να το συνηθίσω.

Άντε και καλό μας χειμώνα, σιγά-σιγά!

Ο κύριος του β6

Ένα πρωινό πριν λίγες μέρες έξω από την πόρτα του διαμερίσματος, συνάντησα τον κύριο που μένει στο δίπλα.

Όχι το ακριβώς δίπλα. Είμαι τελευταίος στη σειρά και είμαι το 8. Ο κύριος είναι το 6 και η πόρτα του απέχει 3-4 μέτρα απ' τη δική μου. (Στο 7 μένει ένας νεαρός με γένεια που τον έχω συναντήσει ήδη 2-3 φορές).

Μέσα σε 4 μήνες λοιπόν, δεν έτυχε να τον δω καθόλου τον γείτονα του 6. Ξέρω πως μένει με τη σύζυγο. Τα βράδια όλο και κάτι μαγειρεύουν. Βλέπουν τηλεόραση, επίσης. Καμιά φορά τσακώνονται κι ακούγονται λίγο.

Όλα αυτά τα ξέρω από την οπτική, ακουστική και οσφρητική μου εμπειρία (-:, μπαίνοντας και βγαίνοντας. Δεν έτυχε ποτέ όμως να τον δω προσωπικά. Δεν το επιδιώξε κι αυτός, ούτε κι εγώ, για να λέμε την αλήθεια.

Εκείνο το πρωί όμως, είδα έναν συμπαθητικό μεσόκοπο κύριο (συνταξιούχος άραγε;) να βγαίνει από την πόρτα του. Και του έσκασα ένα χαμόγελο, κι ένα καλημέρα. Κι αυτός το ίδιο. Σχολίασα ότι τόσον καιρό δεν ξέρουμε καν οπτικά ο ένας τον άλλο και συμφώνησε.

Ύστερα φύγαμε κι οι δύο, ο καθένας για τον προορισμό του.

Ίσως θα έπρεπε κανένα βράδυ να χτυπήσω την πόρτα και να πω ένα γεια σ' αυτούς τους ανθρώπους που μένουν ακριβώς μια ανάσα δίπλα μου. Δεν το έκανα μέχρι τώρα, ποτέ δεν είναι αργά όμως...

Πρωινή ...φασολάς

Γενικά, είμαι πρωινός τύπος. Προτιμώ να σηκώνομαι νωρίς, να κάνω μερικές δουλειές, συνήθως στην κουζίνα, τρώγωντας παράλληλα και πρωινό κι ύστερα να φεύγω για το γραφείο.

Το Σαββατοκύριακο λοιπόν, δε μαγείρεψα κάτι για μέσα στην εβδομάδα. Βασικά, δεν πρόλαβα. Ένα σου-κου έχουμε κι εμείς, τι να πρωτοκάνουμε;

Προτίμησα να βάλω μερικά φασόλια στο νερό την Κυριακή το βράδυ και σηκώθηκα Δευτέρα πρωί και τα 'φτιαξα. Μισή ώρα βράσιμο στο νερό, εν τω μεταξύ ετοιμάζω καρότο, σέλινο, κρεμμύδι. Μετά βράζει στο μείγμα για τουλάχιστον άλλο τόσο. Εν τω μεταξύ, τρώμε το πρωινό μας, και κόβουμε και μια σαλατούλα για το μεσημέρι. Έτσι έχουμε τα ταπεράκια υπερέτοιμα για το γραφείο. Και άλλη μια μερίδα για αύριο.

Χάσαμε: Μια ώρα ύπνο

Κερδίσαμε: Φαγάκι κομπλέ για 2 μέρες και φρέσκια ...επιούσια σαλάτα.

Νομίζω ότι το ισοζύγιο ειναι θετικό (-:

Τέσσερεις μήνες αργότερα

"Είμαστε ακόμα εδώ".

Το "μετακομίζω" καλύτερα να πάει στον αόριστο.

Μετακόμισα.

Κι ύστερα "κατάστεσα" που έλεγε κι η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, τακτοποίησα δηλαδή.

Το νοικοκυριό τραβάει το δρόμο του σαν το νερό στο αυλάκι. 

Στο μέλλον, ακολουθούν καθημερινές σκηνές οικακής γαλήνης και νοικοκυριού (-:

Τα έπιπλα: Ραψωδία Γ: Ο αφρός

Ας το πάμε ελαφρώς ποιητικά:

Βρήκαμε ποτήρι.
Βρήκαμε μπύρα και γεμίσαμε το ποτήρι όσο χρειάζεται.
Τώρα μπορούμε να πιούμε.
Τελειώσαμε όμως;
Όχι. Γιατί η καλή μπύρα θέλει και λίγο αφρό.

Έτσι λοιπόν, αφού έχω κάπου να κοιμηθώ, κάπου να βάλω τα βρακιά και τα κουζινικά μου, τέλειωσα; Προφανώς και όχι.

Έχουμε και λέμε:

• Ένας καναπές για το σαλόνι, να μπορούν να κάτσουν δυο τρεις άνθρωποι.
• Ένα τραπεζάκι για να μπορούν να ακουμπήσουν ένα ποτό, ένα περιοδικό.
• Καρέκλες για την τραπεζαρία (έχουν καθυστερήσει)
• Κάποιο επιπλάκι απέναντι από τον καναπέ, πιθανόν να μπει και καμιά τηλεόραση εκεί, ώστε να μπορούν να δουν καμιά εκπομπή.
• Φωτιστικά
• Κουρτίνες

Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή:

• Ο καναπές έχει παραληφθεί, μαζί με ένα σκαμπουδάκι (και είναι ένα πρασινάκι όλο τρέλα, τίποτ' άλλο δε σας λέω!!!)
  
• Το τραπεζάκι το περιμένουμε, όπως και τις καρέκλες για την τραπεζαρία
• Όσον αφορά την τηλεόραση, δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν μου χρειάζεται, σχεδόν ένα μήνα τώρα δε μου έλειψε καθόλου. Ας γίνουν τα άλλα και βλέπουμε.
• Φωτιστικά και κουρτίνες είναι ακόμα στο μέλλον.

Και φυσικά, δεν τελειώσαμε ούτε εδώ με τα έπιπλα. Έπεται συνέχεια.

Τα έπιπλα: Ραψωδία Β+: Το ντουλάπι της κουζίνας ή αλλιώς η Σουηδία ενδεδυμένη με ...φουστανέλα

Κλου: Το μήκος του τίτλου είναι εφάμιλλο με το μέγεθος αυτής της αναρτησης (-;

Ας έρθουμε τώρα στο θέμα ενός πολυβασανισμένου ντουλαπιού κουζίνας, για να γκρινιάξω και λιγάκι.

Είχα την τιμή να παραγγείλω ένα έπιπλο κουζίνας από γνωστό σουηδικό πολυκατάστημα (ονόματα δε λέμε q-:). Ξέρετε τώρα, από εκείνα που φτιάχνουν στα μέτρα σου. Ο γνώστης και συμπαθής, εξυπηρετικός υπαλληλος συννενοήθηκε μαζί μου και κανονίσαμε την παραγγελία για ένα ντουλάπι 0,80 πλάτος επί 0,30 βάθος και 1,95 ύψος. Έδωσε την εντολή στο αντίστοιχο τμήμα, αυτοί συνέλεξαν τα εξαρτήματα, πήγα και πλήρωσα (ακριβούτσικο βγήκε, αλλά τι να κάνουμε), περίμενα και λίγο, και στο τέλος τα παρέλαβα, τα φόρτωσα στο αυτοκίνητο (το ποδήλατο δεν εξυπηρετεί για την παρούσα φάση q-:) και τα πήγα σπίτι.

Πάω λοιπόν να το συναρμολογήσω το έρμο το ντουλάπι. Για αρχή φτιάχνω το σκελετό. Χωρίς να υποψιαστώ κάτι, τον βάζω στο πλάι και πάω να βάλω τις πόρτες. Ανοίγοντας τη μια πόρτα διαπιστώνω ότι είναι λιγουλάκι μεγάλη. Εκείνη τη στιγμή μου κόβει. Πιάνω την ταινία και μετράω το σκελετό. Τόμπολα! 60 πόντους πλάτος αντί 80. Χμμ... Δυστυχώς τον έχω ήδη συναρμολογήσει, πράγμα που περιλαμβάνει και κάρφωμα του πίσω κόντρα πλακέ.

Συνειδητοποιώντας ότι έκαναν λάθος, εκνευρίζομαι ελαφρώς κι ύστερα, για να εκτιμήσω το μέγεθος του λάθους, πιάνω να δω και τα υπόλοιπα εξαρτήματα. Μετράω τα ράφια λοιπόν: Βάθος σωστό, πλάτος όμως: 80 πόντοι. Μετράω τα 2 πλαινά κομμάτια. Ύψος σωστό, βάθος όμως 55 αντί 30 πόντοι.

Αφού ταλαιπωρήθηκα και περιπλανήθηκα αρκετά από το τμήμα εξυπηρέτησης στο τμήμα κουζινών και τανάπαλιν, με πληροφόρησαν πρώτον, ότι τα πλαινά βγαίνουν μόνο σε μία συγκεκριμένη διάσταση και ότι πρέπει να τα κόψω μόνος μου, πράγμα που δεν μπορώ να κάνω, αφού δεν έχω εργαλεία. (Αίσχος, αυτό _δεν_ μου το είπε ο υπάλληλος.) Δεύτερον, εντάξει, έκαναν λάθος στο τμήμα που συνέλεξαν τα εξαρτήματα και μπορώ να επιστρέψω όποιο κομμάτι δεν με ικανοποιεί. Για διάφορους λόγους, αποφάσισα να κρατήσω το σκελετό παρόλο που ήταν λίγο μικρότερος, οπότε άλλαξα τις πόρτες και τα ράφια.

Παρεμπιπτόντως, το μήνυμα αναμονής τους κρατάει ακριβώς 5 δευτερόλεπτα και συνίσταται ακριβώς στο εξής: "Καλέσατε την ΙΔΕΑ. Παρακαλώ περιμένετε". Και επαναλαμβάνεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ, για όλο το χρόνο αναμονής. Μίλησα με τον υπεύθυνο του τηλεφωνικού κέντρου γι' αυτό και με διαβεβαίωσε ότι θα το αλλάξει. Επίσης, από το ένα τμήμα στο άλλο, δυστυχώς δεν μπορούσαν να με συνδέσουν κι αναγκαζόμουν να ξαναπάρω. Ευτυχώς για το τμήμα κουζινών υπήρχε απ' ευθείας γραμμή.

Έφαγα δηλαδή άλλο ένα ολόκληρο απόγευμα και ένα υπερπεντάευρο διόδια. Επέστρεψα όμως με τα σωστά κομμάτια, τα οποία και χρησιμοποίησα για να φτιάξω το ρημάδι το ντουλάπι. Τέλος καλό, όλα καλά; Μπορεί.

Συμπεράσματα, κρίσεις, γκρίνιες: Με όλα τα άλλα έπιπλα που πήρα από το πολυκατάστημα δεν είχα κανένα πρόβλημα. Ίσως γιατί αυτά είχαν πακεταριστεί στη ...Σουήδία. Στην Ελλάδα όμως δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά όταν είναι να συλλέξουν τα σωστά εξαρτήματα, παρ' όλο που αυτά αναγράφονται σωστά στο τιμολόγιο, αναλυτικά μαζί με τις διαστάσεις και τον κωδικό τους (που είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ για την άλλη διάσταση). Να ομολογήσουμε ότι παρ' όλο που με ταλαιπώρησαν τηλεφωνικά, στο κατάστημα ήταν ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι. Αν και διαπίστωσα ότι λίγο πριν την ώρα που κλείνουν, η απόδοσή τους πέφτει λίγο και άλλα ευτράπελα. Όπως ότι σκάνε οι συναγερμοί που ενεργοποιούνται αυτόματα λίγο μετά την επίσημη ώρα κλεισίματος.

Υ.Γ. Η συμπαθέστατη κυρία που με εξυπηρέτησε στο τμήμα αλλαγών φορούσε ένα καρτελάκι με το ονομά της. Κανέλλα Ζαχαράκη! Καλό, ε; (-;

Τα έπιπλα: Ραψωδία Β': Το σφυρί, το κατσαβίδι, το [αγγλικό] κλειδί, #2

(συνέχεια από το προηγούμενο)

Δυσκολίες εν πλω:

• Κάποτε, τα έπιπλα είναι όγκώδη, κάποτε είναι βαριά, κάποτε θέλει γιόγκικη ευλυγισία για να βάλεις το κατσαβίδι στα συγκεκριμένα σημεία που πρέπει να βιδώσεις.
  
• Κάποτε, λείπει κάποιο κομμάτι ή στο έχουν δώσει λάθος.
  Κάποτε διαπιστώνεις ότι δεν έχεις βίδες στήριξης και ούπα για τον τοίχο, οπότε πας και παίρνεις.
  
• Ύστερα διαπιστώνεις ότι δεν έχεις δράπανο, οπότε ζητάς ένα απ' το μπαμπά.
  
• Πιο ύστερα, διαπιστώνεις ότι δεν έχεις μπαλαντέζα για να τρυπήσεις.
  
• Όταν προμηθεύεσαι μπαλαντέζα, διαπιστώνεις ότι είναι ...ώρα κοινής ησυχίας και δε μπορείς να τρυπήσεις (-:

Τα εμπόδια είναι κάτι μεταξύ αστείου και τραγικού. Το μυστικό είναι να μη βιάζεσαι και να μην αγχώνεσαι. Όλα γίνονται, αργά ή γρήγορα. Το ζήτημα είναι να γίνουν καλά και να μπουν τα επιπλάκια, σωστά συναρμολογημένα και στηριγμένα στη θέση τους.

Κατόπιν, ένα καλό σκούπισμα και σφουγγάρισμα και μπορούμε να χοροπηδήσουμε πάνω στο κρεβάτι, να βάλουμε πράγματα στη συρταριέρα της κρεβατοκάμαρας, να τοποθετήσουμε όλα τα βιβλία μας στη βιβλιοθήκη και τα πατούμενα στην παπουτσοθήκη, να ακουμπήσουμε πράγματα στο τραπέζι του σαλονιού, να βάλουμε χαρτιά και τον υπολογιστή στο γραφειάκι, να απολαύσουμε την προεδρική πολυθρόνα του γραφείου. Να βάλουμε την προίκα από τα κατσαρολικά, πιάτα, ποτήρια και τη συλλογή από ταπεράκια στο ντουλάπι της κουζίνας, άπαντα τα μικροαντικείμενα στον τροφοσυλλέκτη, τα καλλυντικά στα ντουλάπια του μπάνιου.

Όταν είναι όλα αυτά στη θέση τους πλήρη φορτίου και λειτουργικότητας, συνειδητοποιείς ότι είναι αρκετά σημαντικό που κόπιασες πολύ για το καθένα ξεχωριστά καθώς και για όλα μαζί. Η προσπάθεια είναι που μας κάνει να εκτιμάμε την αξία.


Στο επόμενο: Ραψωδία Β+: Το ντουλάπι της κουζίνας ή αλλιώς η Σουηδία ενδεδυμένη με ...φουστανέλα.

Τα έπιπλα: Ραψωδία Β': Το σφυρί, το κατσαβίδι, το [αγγλικό] κλειδί, #1

Ωραία. Πήραμε τα βασικά έπιπλα. Τα μεταφέραμε και σπίτι (πολλά εκατομμύρια ευχαριστώ στον spikon), εκτός από το πολύ ογκώδες κρεβάτι που μας το παράδωσαν με μια [κάπως] τσιμπητή χρέωση.

Και ήρθε το επόμενο Σαββατοκύριακο στο οποίο είπαμε να αφιερώσουμε στη συναρμολόγηση και τοποθέτηση των επίπλων.

Στην αρχή λοιπόν, είχαμε ένα άδειο σπίτι με ένα σκαμνί.

Τώρα, έχουμε ένα σχεδόν άδειο σπίτι με ένα σκαμνί και πολλές κούτες, όρθιες στον τοίχο.

Η κάθε κούτα ανοίγει, βγαίνουν τα κομμάτια, βγαίνουν και οι οδηγίες κι αρχίζουμε: Χώνουμε τους ξύλινους πίρους, βιδώνουμε τους μεταλλικούς, σφίγγουμε τις ασφάλειες. Στερεώνουμε τυχόν πόρτες. Σέρνουμε τα λεπτά πίσω καλύμματα από κοντρα πλακέ και τα καρφώνουμε. Ανάποδα. Καρφώνουμε τα πλαστικά προστατευτικά για τα πόδια. Όρθια. Από πίσω, το στήριγμα για τον τοίχο...

Μέσος όρος για κάθε έπιπλο: Από μία μέχρι και δυόμιση ώρες. Δυσκολίες και κούραση, γιατί κάποτε θέλει πολύ σκύψιμο. Καμιά φορά κάνεις και κανένα λάθος και βλαστημάς, γιατί πρέπει να το λύσεις και να ξαναπάς από την αρχή. Στο τέλος, ένα έτοιμο έπιπλο σε ανταμοίβει.

(συνεχίζεται)

Επανένταξη

Να 'μαι πάλι. Ελπίζω να σας έλειψα έστω και λίγο.

Φαντάζομαι ότι καταλάβατε ότι πραγματοποίησα τη μετακόμιση, γι' αυτό εξαφανίστηκα.

Το σπίτι είναι απολύτως κατοικήσιμο πια, αν και έχει κάποιες λειτουργικές και περισσότερες ...διακοσμητικές ελλείψεις.
Το νοικοκυριό μου γίνεται, καθαριότητα, μαγείρεμα, προσωπική υγιεινή και άλλα.

Γενικά, είμαι ένας ευτυχής ...μετακομίσας.

Αυτό δε σημαίνει ότι το ιστολόγιο είπε ό,τι είχε να πει. Αντιθέτως, τώρα αρχίζει. Έχουμε πολλά να πούμε!

Προσεχώς

Σας έλειψα;

Ελπίζω πως ναι.

Από τη Δευτέρα θα είμαστε και πάλι μαζί.

Τα έπιπλα: Ραψωδία Α': Τα βασικά

Ο όρος ραψωδία δεν είναι καθόλου τυχαίος. Τα έπιπλα είναι ολόκληρο ...έπος (-:

Αρχίζουμε λοιπόν από τα βασικά έπιπλα:

• Κρεβάτι για να κοιμάσαι
• Γραφείο για να ...γράφεις
• Τραπέζι για να τρως στο σαλόνι (η κουζίνα είναι μικρούτσικη)
• Καναπές για το σαλόνι

Από την ανάλυση και τον ...σχεδιασμό σύμφωνα και με το χώρο προκύπτουν και κάποιες άλλες ανάγκες:

• Επιπλάκι ή συρταριέρα για την κρεβατοκάμαρα για να μπαίνουν πράγματα
• Για την κουζίνα, ομοίως
• Για το μπάνιο, ομοίως

Αυτά σε πρώτη φάση. Δευτερευόντως έχουμε κι άλλα, όπως φωτιστικά, θα αναλυθούν αργότερα.

Μία επίσκεψη σε γνωστό [σουηδικό q-:] πολυκατάστημα θα μας πείσει. Το πρώτο ...τρίωρο ενδελεχούς αναζήτησης και διασταύρωσης πληροφοριών απέδωσε μεγάλο μέρος από τα παραπάνω.

Στο επόμενο: Ραψωδία Β': Το σφυρί, το κατσαβίδι, το [αγγλικό] κλειδί

Τα ηλεκτρικά

Μια πρώτη ...κρούση είναι οι ηλεκτρικές συσκευές.

Ένας μικρός προγραμματισμός σε σχέση και με τις διαστάσεις της κουζίνας και του μπάνιου κατέδειξε τις επιθυμητές διαστάσεις για τα: κουζίνα, ψυγείο, πλυντήριο. Θέλουμε επίσης για τα πολύ βασικά: ηλεκτρική σκούπα, σίδερο και μίξερ[1]. Τηλεόραση για αρχή ας μην πάρουμε, έτσι κι αλλιώς βλέπω ελάχιστη. Ευκαιρία να κοπεί εντελώς (-:

Μια περατζάδα λοιπόν από γνωστή αλυσίδα σχετικών καταστημάτων, συζήτηση με τον εξυπηρετικό πωλητή και επιλογή. Δε θέλουμε την καλύτερη ποιότητα, ούτε όμως και τη χειρότερη. Εκτιμώμενος χρόνος χρήσης: 3-5 χρόνια. Όχι ότι μας πειράζει να κρατήσουν και περισσότερο, δηλαδή.

Έμαθα επίσης ότι μπορείς να κάνεις επέκταση εγγύησης στις συσκευές. Αυτό μπορεί να σας συμφέρει αρκετά.

Για τα ηλεκτρικά, η διαδικασία ήταν αρκετά απλή. Μέσα σε λιγότερο από μιάμιση ώρα, είχα ξεμπερδέψει με την αγορά. Σου τα φέρνουν και σπίτι και είσαι σχεδόν έτοιμος. Να μην ξεχάσω να φωνάξω έναν ηλεκτρολόγο για να συνδέσει την κουζίνα, δε νομίζω να το κάνουν οι ίδιοι.

Στο επόμενο: Τα έπιπλα: Ραψωδία Α'

~~~

[1] Ααα, σας είπα ότι μου αρέσει να φτιάχνω γλυκά; Το μίξερ είναι απαραίτητο λοιπόν (-:

Εξόπλισέ το: Εισαγωγή

Μετά τις πρώτες δάφνες, έχουμε απλά ένα άδειο Σπίτι με μόνο κινητό περιεχόμενο ένα σκαμνί και μια πλάκα σαπούνι. Άπειρες δουλειές και τρεξίματα (και πολλές πληρωμές (-:) έχουν να γίνουν εδώ. Αγοράζω από κρεβάτι μέχρι ...σουρωτήρι για μακαρόνια.

Ηλεκτρικές συσκευές
Έπιπλα
Φως, νερό, τηλέφωνο
Σκεύη κουζίνας
Σκεύη ...προικός (σεντόνια, πετσέτες κλπ)

Όλα θα γίνουν, φυσικά, σιγά-σιγά.

Ψάχνοντας σπίτι: Το Σπίτι

Το Σπίτι λοιπόν, είναι ένα δυάρι 48 τετραγωνικών στο δεύτερο όροφο μιας παλιάς πολυκατοικίας στους Αμπελόκηπους, πίσω από το νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν.

Στα θετικά:

• Λογικό ενοίκιο
  
• Χαμηλά κοινόχρηστα
  
• Ήσυχη περιοχή, χαμηλή εγκληματικότητα, ο δρόμος δεν είναι λεωφόρος
  
• Ήσυχο και το εσωτερικό της πολυκατοικίας
  
• Φωτεινο
  
• Σε αξιοπρεπή κατάσταση
  
• Κοντά στη δουλειά
  
• Κοντά στο Μετρό

Στα αρνητικά:

• Παλιά πολυκατοικία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται
  
• Μικρό. Μοιραία (-;
  
• Στάθμευση, απλά δεν παίζει. Ευτυχώς, έχω ποδήλατο και έτσι κι αλλιώς, πολύ καιρό τώρα, το 95% των μετακινήσεών μου είναι μ' αυτό το μέσο
  
• Από το παράθυρο δεν ακούγονται πουλάκια να κελαηδούν, όπως στο πατρικό (-:
  

Προφανώς δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Το σπιτάκι είναι εκεί και τρία ακόμα κλειδιά βαραίνουν χαρούμενα την τσέπη μου.


Στο επόμενο: Εξόπλισέ το

Ψάχνοντας σπίτι: Λήξις & ρομαντισμοί

Ο ζητών ευρίσκει λοιπόν, αργά ή γρήγορα.
Κάποτε, σταματά η αναζήτηση.
Κάποτε καταλήγεις.

Το αποτέλεσμα: Κάπου σ' αυτή την πόλη, υπάρχει ένας χώρος, ίσος με κάτι λιγότερο από το ένα δεκάκις τρισεκατομμυριοστό της επιφάνειας του πλανήτη, τον οποίο μπορώ να ονομάζω το σπίτι. (Με τις κτητικές αντωνυμίες, είχα πάντα σοβαρές διαφορές και αντιρρήσεις). Σπίτι, το οποίο πληρώνω μόνος μου, με τον κόπο του ...πληκτρολογίου μου και στο οποίο είμαι ελεύθερος να δημιουργήσω το νοικοκυριό μου, να χτίσω το μικρό όνειρό μου, αν θέλετε.

Μπορεί ένα μικρό όνειρο να στεγαστεί στα 48 τετραγωνικά;
Πιστεύω πως ναι. Η στέγασή του είναι στο δρόμο...


Στο επόμενο: Το Σπίτι

Και ψάχνοντας...

Δεν έχω ακόμα πολλά να πω.
Πολύ τρέξιμο, πολλά σπίτια, ψυχολογική κούραση.
Το καλό είναι και σπάνιο (Άσκηση: Προσδιορίστε το "καλό")

Και το ψάξιμο συνεχίζεται...

Ψάχνοντας για σπίτι: Ζήτημα 2 1/2

Στη ...μέση του διαγωνισμού, γίνεται μια μικρή τροποποίηση στα θέματα.

Ετέθη το εξής: Αγαπητέ, κάνεις 35' κάθε μέρα για να μετακινηθείς από το σπίτι στη δουλειά κι άλλο τόσο για το αντίστροφο. Πολλάπλασίασέ το με 5 και έχεις 350' την εβδομάδα.

Σκέψου τώρα το εξής: Ας πούμε ότι βρίσκεις ένα σπίτι αρκετά κοντά στη δουλειά σου και αυτό το νούμερο γίνεται 5-10'. Θα έχεις οικονομία περίπου πέντε ώρες την εβδομάδα, χρόνος που μπορεί να ...επενδυθεί ωραιότατα στην τήρηση του νοικοκυριού σου, χώρια το λιγότερο καυσαέριο που θα τρως κάθε μέρα.

Όχι και κακή σκέψη, ε; Η δουλειά μου λοιπόν αυτό τον καιρό και μάλλον θα μείνει τουλάχιστον για ένα χρόνο έτσι, είναι στο Πολύγωνο. Επιπρόσθετο task λοιπόν: Ας ψάξουμε και στις γύρω περιοχές.

Δυστυχώς, οι εκεί γύρω περιοχές (Πολύγωνο, Γκύζη [χμμ]), αν και είναι πιο οικονομικές όσον αφορά στο ενοίκιο, είναι χειρότερες σε πολλά άλλα. Πρόβλημα στάθμευσης, πολύ πυκνοκατοικημένες, διάφοροι ...επικίνδυνοι τύποι που κυκλοφορύν το βράδυ. Όσο για τα πιο απομακρυσμένα σημεία στο Πολύγωνο, μιλάμε για πολύ ανηφόρα. (Και δεν είναι μόνο θέμα ποδηλάτου, είναι γενικότερο, καθώς το πρόβλημα στη στάθμευσή και εκεί είναι έντονο.)

Ας ανοίξουμε κι αυτό το μέτωπο και θα δούμε τι θα προκύψει.

Ψάχνοντας για σπίτι: Ζήτημα τέταρτο

Ζήτημα τέταρτο: Compile & run

(-; Ή κάπως έτσι τέλος πάντων θα το λέγαμε στη δουλειά μου.

Δεν ξέρω για το compile, το run ισχύει ωραιότατα πάντως.

Μια χρυσή ευκαιρία, το κινητό με αρκετές μονάδες, ο χάρτης Αθηνών, Πειραιώς & Προαστίων και το τεφτέρι με τις σημειώσεις στη σχάρα του ποδηλάτου και φύγαμε!

-Καλημέρα! Για την αγγελία σας παίρνω. Μπορώ να περάσω να το δω;

Και να οι ερωτήσεις: Ποιος είσαι, τι δουλειά κάνεις, είσαι παντρεμένος, μήπως κάνεις πολύ άγριο σεξ μετά τα μεσάνυχτα, μήπως είσαι φαν του μέταλ, μήπως είσαι μασόνος, μήπως έχεις σκύλους, γάτες, παπαγάλους, φίδια και ελέφαντες για κατοικίδια και δε συμμαζεύεται;

Και να και οι αντερωτήσεις από τη μεριά μου: Πώς πάμε από αυτόνομη, από κοινόχρηστα, αν επιτρέπεται, απόδειξη θα μου κόβετε, να παίρνω και κατιτίς πίσω από τον εκάστοτε ...Μουλαροσκούφη την επόμενη σεζόν που είναι «να ανθίσουν τα κλαδιά και βγάλει η γης χορτάρι»;

Και το ψάξιμο καλά κρατεί.

Ψάχνοντας για σπίτι: Ζήτημα τρίτο

Ζήτημα τρίτο: Πώς, πόσο, πόσα;

Πόσο: Γύρω στα 55-60 τετραγωνικά.

Αφού δεν είναι για μόνιμα, ένα υπνοδωμάτιο μάλον αρκεί.

Καλύτερα όχι ισόγειο, για το φόβο των διαρρηκτών.

Καλύτερα όχι ρετιρέ, αν δεν είναι καινούρια πολυκατοικία, παγώνει το χειμώνα, ψήνεται το καλοκαίρι. Αφήστε που χτυπάνε αλύπητα τις τιμές, μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα κομματάκι θέα.

Αυτόνομη θέρμανση θα ήταν κάτι αρκετά θετικό. Στο πατρικό μου, παγώνουμε το χειμώνα, γιατί τσιγκουνευόμαστε το πετρέλαιο.

Τα παραπάνω στις περιοχές που ανάφερα μεταφράζονται σε 400-500 ευρώ το μήνα, αν μιλάμε για όχι καινούρια σπίτια, σε σχετικά καλή κατάσταση όμως. Λιγάκι τσουχτερό, αλλά τα οικονομικά μου μάλλον το επιτρέπουν.

Ψάχνοντας για σπίτι: Ζήτημα δεύτερο

Ζήτημα δεύτερο: Που.

Απάντηση: Βόρειοανατολικά Προάστια στο νομό Αττικής.

Αιτιολόγηση: Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια ήσυχη περιοχή στο Χαλάνδρι. Με τη σχετικήηρεμία, τη σχετική άπλα. Δεν είναι δυνατόν για την ψυχοσύνθεσή μου τώρα στα ...γεράματα να βρεθώ σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή με δυο σειρές διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα στους στενούς της δρόμους. Είναι κάτι που απλά θα μου διαλύσει την ψυχική μου ηρεμία. (Κι όλα αυτά χωρίς να θέλω να το παίξω κουλτουριάρης ή υπεράνω).

Είναι το τι ζητάει ο καθένας από τη γειτονιά του. Όχι ότι περιοχές όπως π.χ. Εξάρχεια δεν έχουν και καλά, καλή συγκοινωνία και κοντά στο Κέντρο για παράδειγμα.

Αντίθετα, στο Χαλάνδρι, στο Χολαργό, στην Αγία Παρασκευή ή χειρότερα, στο Γέρακα, στα Γλυκά Νερά, είσαι κάπως εώς αρκετά μακριά. Η συγκοινωνία για τις μεν περιοχές έφτιαξε τα τελευταία 5 χρόνια, για τις δε έχει πολύ μέλλον ακόμα.

Όλα αυτά τα στάθμισα και η απάντηση είναι ότι -προς το παρόν- εξακολουθω να θέλω να ζω σ' αυτή την περιοχή.

Ψάχνοντας για σπίτι: Ζήτημα πρώτο

Ζήτημα Πρώτο: Ενοίκιο ή αγορά;

Ενοίκιο:

• + Χαμηλή δέσμευση: Όποτε θέλεις, την κάνεις.
  
• + Το ενοίκιο είναι σαφώς μικρότερο από τη δόση αποπληρωμής ενός δανείου για το ίδιο σπίτι.
  
• - Τα χρήματα του ενοικίου απλά χάνονται στην τσέπη του ιδιοκτήτη.

Αγορά:

• + Ό,τι κι αν γίνει, στο τέλος σου μένει το σπίτι.
  
• + Κι αν αλλάξεις γνώμη στην τελική, μπορείς πάντα να το πουλήσεις ή να το νοικιάσεις.
  
• - Πολύ μεγάλη δέσμευση ένα δάνειο για 25-30 χρόνια.
  
• - Υψηλά επιτόκια (=> τελικά πληρώνεις και ένα βουνό τόκους)
  

Για κάποιον που βρίσκεται σ᾽ ένα μεταβατικό στάδιο της ζωής του, δε νομίζω ότι το καλύτερο είναι μια μακρόχρονη δέσμευση με ένα μεγάλο ποσό δανείου.

Έτσι καταλήγουμε: Ενοίκιο. Στην αρχή, τουλάχιστον.

Η ιδέα και τα ...προσχέδια

Η ιδέα είναι εδώ και πολύ καιρό μέσα μου. Νομίζω όμως ότι πλέον έφτασε η ώρα.

Έχοντας μια σταθερή δουλειά με κάποιες αποδοχές στις οποίες μπορείς να βασιστείς -στο βαθμό που γίνεται στο μάταιο και αβέβαιο κόσμο που ζούμε-, έχοντας ωριμάσει και λίγο, το επόμενο βήμα είναι να ανεξαρτοποιηθώ από τους γονείς και να τραβήξω επιτέλους το δρόμο μου.

Θα χρειαστούν οπωσδήποτε:

• Χρόνος
  
• Χρήμα
  
• Αναζήτηση
  
• Οργάνωση
  
• Εκμαίευση πείρας από ανθρώπους

(Όπως και στο άλλο μου ιστολόγιο, έτσι κι εδώ θα προτιμήσω τις σύντομες αναρτήσεις και θα γράφω όταν έχω κάτι ουσιαστικό να πω.)

Στο επόμενο: Ψάχνοντας για σπίτι

Φύγαμε

Δεδομένα: Νέος ετών 30 [*], εργαζόμενος, μόνος, αποφασίζει επιτέλους να μείνει μόνος του.

Ζητούμενα: Όλα! Να γίνει ...ανάλυση απαιτήσεων, να καθοριστεί η διαδικασία, να καταγραφούν τα βήματα, να μπουν σε μια σειρά, να εκτελεστούν. Πολύ μεγάλο project...

Κι εδώ, καταγράφονται τα βήματά του.
Έχουμε να πούμε και να δούμε πολλά.

Καλώς σας βρήκα, λοιπόν!

~~~
[*] Πλην μια τρίχα, από τις πρώτες άσπρες.