Τα έπιπλα: Ραψωδία Β+: Το ντουλάπι της κουζίνας ή αλλιώς η Σουηδία ενδεδυμένη με ...φουστανέλα

Κλου: Το μήκος του τίτλου είναι εφάμιλλο με το μέγεθος αυτής της αναρτησης (-;

Ας έρθουμε τώρα στο θέμα ενός πολυβασανισμένου ντουλαπιού κουζίνας, για να γκρινιάξω και λιγάκι.

Είχα την τιμή να παραγγείλω ένα έπιπλο κουζίνας από γνωστό σουηδικό πολυκατάστημα (ονόματα δε λέμε q-:). Ξέρετε τώρα, από εκείνα που φτιάχνουν στα μέτρα σου. Ο γνώστης και συμπαθής, εξυπηρετικός υπαλληλος συννενοήθηκε μαζί μου και κανονίσαμε την παραγγελία για ένα ντουλάπι 0,80 πλάτος επί 0,30 βάθος και 1,95 ύψος. Έδωσε την εντολή στο αντίστοιχο τμήμα, αυτοί συνέλεξαν τα εξαρτήματα, πήγα και πλήρωσα (ακριβούτσικο βγήκε, αλλά τι να κάνουμε), περίμενα και λίγο, και στο τέλος τα παρέλαβα, τα φόρτωσα στο αυτοκίνητο (το ποδήλατο δεν εξυπηρετεί για την παρούσα φάση q-:) και τα πήγα σπίτι.

Πάω λοιπόν να το συναρμολογήσω το έρμο το ντουλάπι. Για αρχή φτιάχνω το σκελετό. Χωρίς να υποψιαστώ κάτι, τον βάζω στο πλάι και πάω να βάλω τις πόρτες. Ανοίγοντας τη μια πόρτα διαπιστώνω ότι είναι λιγουλάκι μεγάλη. Εκείνη τη στιγμή μου κόβει. Πιάνω την ταινία και μετράω το σκελετό. Τόμπολα! 60 πόντους πλάτος αντί 80. Χμμ... Δυστυχώς τον έχω ήδη συναρμολογήσει, πράγμα που περιλαμβάνει και κάρφωμα του πίσω κόντρα πλακέ.

Συνειδητοποιώντας ότι έκαναν λάθος, εκνευρίζομαι ελαφρώς κι ύστερα, για να εκτιμήσω το μέγεθος του λάθους, πιάνω να δω και τα υπόλοιπα εξαρτήματα. Μετράω τα ράφια λοιπόν: Βάθος σωστό, πλάτος όμως: 80 πόντοι. Μετράω τα 2 πλαινά κομμάτια. Ύψος σωστό, βάθος όμως 55 αντί 30 πόντοι.

Αφού ταλαιπωρήθηκα και περιπλανήθηκα αρκετά από το τμήμα εξυπηρέτησης στο τμήμα κουζινών και τανάπαλιν, με πληροφόρησαν πρώτον, ότι τα πλαινά βγαίνουν μόνο σε μία συγκεκριμένη διάσταση και ότι πρέπει να τα κόψω μόνος μου, πράγμα που δεν μπορώ να κάνω, αφού δεν έχω εργαλεία. (Αίσχος, αυτό _δεν_ μου το είπε ο υπάλληλος.) Δεύτερον, εντάξει, έκαναν λάθος στο τμήμα που συνέλεξαν τα εξαρτήματα και μπορώ να επιστρέψω όποιο κομμάτι δεν με ικανοποιεί. Για διάφορους λόγους, αποφάσισα να κρατήσω το σκελετό παρόλο που ήταν λίγο μικρότερος, οπότε άλλαξα τις πόρτες και τα ράφια.

Παρεμπιπτόντως, το μήνυμα αναμονής τους κρατάει ακριβώς 5 δευτερόλεπτα και συνίσταται ακριβώς στο εξής: "Καλέσατε την ΙΔΕΑ. Παρακαλώ περιμένετε". Και επαναλαμβάνεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ, για όλο το χρόνο αναμονής. Μίλησα με τον υπεύθυνο του τηλεφωνικού κέντρου γι' αυτό και με διαβεβαίωσε ότι θα το αλλάξει. Επίσης, από το ένα τμήμα στο άλλο, δυστυχώς δεν μπορούσαν να με συνδέσουν κι αναγκαζόμουν να ξαναπάρω. Ευτυχώς για το τμήμα κουζινών υπήρχε απ' ευθείας γραμμή.

Έφαγα δηλαδή άλλο ένα ολόκληρο απόγευμα και ένα υπερπεντάευρο διόδια. Επέστρεψα όμως με τα σωστά κομμάτια, τα οποία και χρησιμοποίησα για να φτιάξω το ρημάδι το ντουλάπι. Τέλος καλό, όλα καλά; Μπορεί.

Συμπεράσματα, κρίσεις, γκρίνιες: Με όλα τα άλλα έπιπλα που πήρα από το πολυκατάστημα δεν είχα κανένα πρόβλημα. Ίσως γιατί αυτά είχαν πακεταριστεί στη ...Σουήδία. Στην Ελλάδα όμως δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά όταν είναι να συλλέξουν τα σωστά εξαρτήματα, παρ' όλο που αυτά αναγράφονται σωστά στο τιμολόγιο, αναλυτικά μαζί με τις διαστάσεις και τον κωδικό τους (που είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ για την άλλη διάσταση). Να ομολογήσουμε ότι παρ' όλο που με ταλαιπώρησαν τηλεφωνικά, στο κατάστημα ήταν ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι. Αν και διαπίστωσα ότι λίγο πριν την ώρα που κλείνουν, η απόδοσή τους πέφτει λίγο και άλλα ευτράπελα. Όπως ότι σκάνε οι συναγερμοί που ενεργοποιούνται αυτόματα λίγο μετά την επίσημη ώρα κλεισίματος.

Υ.Γ. Η συμπαθέστατη κυρία που με εξυπηρέτησε στο τμήμα αλλαγών φορούσε ένα καρτελάκι με το ονομά της. Κανέλλα Ζαχαράκη! Καλό, ε; (-;