Επί τάπητος

Πρέπει να ομολογήσω ότι από τη στιγμή που έγιναν τα βασικά στο σπίτι και απέκτησε μια αξιοπρεπή κρίσιμη μάζα ώστε να μπορεί να γίνεται το νοικοκυριό (κρεβάτι, ντουλάπια, κουζινικά, είδη προικός, ηλεκτρικά, έπιπλα), είπα να χαλαρώσω λίγο, να σταματήσω να τρέχω για εξοπλισμούς και να το απολαύσω. Και αυτό έκανα όλο το καλοκαίρι.

Αυτό σημαίνει ότι το δεύτερο κύμα το οποίο περιλαμβάνει, χαλιά, φωτιστικά και λοιπή διακόσμηση εκκρεμεί. Και μπορεί όλα αυτά να μην είναι κρίσιμα για τη διεξαγωγή του βασικού νοικοκυριού, είναι σίγουρα όμως εκείνα που δίνουν το ιδιαίτερο χρώμα σ' ένα σπίτι.

Το Σάββατο λοιπόν, με τη συμβουλευτική (και όχι μόνο (-:) στήριξη μητέρας και αδερφής, πήγαμε και κοιτάξαμε για χαλιά. Εσοδεία της ...ταπητότσαρκας ήταν ένα μεγάλο χαλί για το καθιστικό και ένα σετ των τριών για την κρεβατοκάμαρα. Έγινε και παραγγελία για άλλο ένα για το διάδρομο.

Τα χαλιά μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν, έπειτα από ενδελεχή καθαρισμό. Και πραγματικά, το σπίτι τώρα είναι αλλιώς. Πιο ζεστό, πιο γεμάτο. Ό,τι πρέπει για το γέρο-χειμώνα που είναι στο δρόμο.

Θα μου πάρει κάποιες μέρες να το συνηθίσω.

Άντε και καλό μας χειμώνα, σιγά-σιγά!